Þarkýlardan çýkartýp anlatsam seni göklere Tenim sevinç titretir .
Güneþ tüm dünyayý aydýnlatýrken Yüzümdeki manayý senden alýrým . Sis kýlýk deðiþtirir , Sen uyanýr , Sen gülümsersin çiçeklerle .
Sana dokunmak yanmaktýr .! Biliyorum ; Yanmak ýslanmaktýr Yanmak yürek ister Yanmak yok olmamak için sevgiliye tutunmaktýr .
Kendimden çok seni düþünür seni severim Her þeyim sana benzer ,acýlarým sancýlarým Koþmalarým yürümelerim .
Toprak sisle boyanmaz, Bilirim; Ya karlar kapatýr topraðý Ya da yaðmur yontar daðlarý Saçýndan tel kopsa Gövdemden vurulur mahþer olurum .
Yel çeker gider Sel de akar gider Göl benzemez nehirlere Uyur uyanýr bekler razýdýr kaderine Ýnsan dostluðu dostluk aþk ’ý ister Hatýralar hatýrlasa da sevdalarý Ayrýlýklar rahat býrakmaz yaþamý .
Yanmak yok olmaktýr Sevmek yürek ister Ölümü koymadan araya Gözlerini bana çevir Aþkýný göster…..
Sibel kýlýç........ Sevdayeli......
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.