BİZİM KÖY

selam dostlarýma karaörenden
baðýnda laleler güller açýyor
farksýzým þu anda rüya görenden
önümden bozulmuþ düþman kaçýyor
kýrk köyün içinde tektir köyümüz
ün salmýþ dört yana türkmen beyimiz
yunus dedemizden gelir suyumuz
yüreði tananlar tas tas içiyor
eðilmez namerde baþlar burada
baþkadýr baharlar kýþlar burada
yaz sonu düðünler baþlar burada
sözlüler þimdiden çeyiz biçiyor
gümüþ deresine yýldýzlar inmiþ
yiðitler týð gibi atlara binmiþ
ayrýlýk acýsý içime sinmiþ
gözlerim uzaktan yâri seçiyor
kapýlmaz bizim köy süse modaya
hasrettir kulaklar sese sedaya
konuk var dediler koþtum odaya
günlerim böylece gelip geçiyor
yenirken mis gibi taze keteler
doldurur meydaný yavuz çeteler
ruhumda uyanan kutluk meteler
daðlarý taþlarý delip geçiyor
can dayanmaz mayýsýna martýna
eksik olmaz baþýmýzdan fýrtýna
çifte çifte testi vurup sýrtýna
kýzlar sevdiðine gülüp geçiyor
baðlýyým þerefli þanlý maziye
yiðitler serdarý battal gaziye
tunç yüzlü mehmetle güzel raziye
yayladan yaylaya konup göçüyor
vatan için aðlayan gülen oðlunu
aþk ile daðlarý delen oðlunu
teskeresin alýp gelen oðlunu
analar baðrýna basýp koçuyor
mutluyum köyüme girdim gireli
taþýna topraðýna yüzüm süreli
bir ceylan gözlüye gönül vereli
kanatlanmýþ öcal sanki uçuyor
1953 karaören/SEYÝTGAZÝ
fazýl oðuz ÖCAL

Sosyal Medyada Paylaşın: