Yorgun bir kadýn,
Görüþ gününü bekliyor,
Gözleri aðlamaklý...
Satýrlara nakþediyor,Unutamadýðý aþkýný.
Çaresizliði ,umutsuzluðu,
Yapýþmýþ yakasýna.
Boþ defterlerini karalýyor.
Kýrbacý elinde bir adam,
Kursaðýnda kalan sevdasýný,
Kendi kurallarýna mahkum ediyor.
Zamanýn çarklarýnda öðütüyor
Sevdiði kadýný...
Zerreleri savruluyor köþe bucak.
Kimliksiz satýrlarda kayboluyor,
Geçmiþin gülüþleri...
Sevdalar ayrý ayrý yaþanýyor.
Þiirlere bulanmýþ sitemler,ahlar
Yanmýþ yürekleri daðlýyor.
Kurun giotin masalarýný
Bakýn ...
Gururunun esiri ,
Aþký hak etmemiþ budalalar,
Nasýlda ölüme seve seve gidiyor..
Nasýlda ölüme seve seve gidiyor.
Seda Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.