ben en çok içime yaðardým,en çok içime günlerce , gecelerce kimsecikler duymaz duysa da oralý olmazdý ben hep içime kanardým , hep içime
sonra bir gün sen çýka geldin iyi ki geldin hoþ geldin mutlulukla aramda ne kadar uzaklýk varsa hepsini ayaklarýma serdin her geçen gün daha da çok sevdim öyle çoðaldýn ki içimde onca acý imtihanýn mükafatý oldu yüreðin soðuk , kimsesiz gecelerimin sýcacýk nöbetçisi iyi ki geldin hoþ geldin
ruhumu bin bir renge boyayan yar artýk her doðan günde senin imzan var tüm caddeler , sokaklar kavuþacaðýmýz günü hesaplar nereye baksam týklým týklým sen gözlerim bir zamanlarýn o tek yýkýmlýk hayallerine göz kýrpar aklýmýn köþesinden bile geçmeyen huzur bahþettiðin o muazzam yüreðinle bir olup gönül hanemi can evinden kucaklar ve bir zamanlar sevdayý tadamadan öleceðini düþünen bu þair "artýk ölsem de gözlerim açýk gitmez" þükürlerine avuç açar... 01.11.2015 Can Çalýþkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.