Olur, nefrete karþý insanca inadýmýz Merhametli olmak Ýslam inancýmýz Canlar canýný sevmek muradýmýz Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Baþ eðmeyiz nefret sözlerine Merhametle bakarýz insanlarýn gözlerine El ele çýkarýz yokuþun düzlerine Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Harap olaný ederiz inþa Merhametle geçeriz baþa Taþ deðmesin her baþa Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Bazý insanlar insaný satar Sonra gider rahat yatar Nefreti ile nasýl yaþar Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Gönlümüz aþk merhametin haný Ýmanla çevrilmiþ her bir yaný Muhabbettir sevgidir divaný Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Nefretin çevresi virane Onda bulunmaz gönüllere çare Nefretle olunmaz paþa Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Kora yaklaþmaz tutar bir maþa Koþ der ateþ içinde yaþa Ýster zalim dünyada kargaþa Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Vefadýr o gül gönülden açar Mis kokusu cümle âleme saçar Nefreti olan koklayamaz kaçar Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Caný merhametle teslim amacýmýz Her daim karþýmýza çýkar bir akýlsýz Sorsan nedir amacým der nefret amacýmýz Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Sözler olmasýn anlamsýz Kimse kalmasýn babasýz anasýz Ölüm gelir bakarsýn ansýz Bir zerre nefrete yok inancýmýz
Kul Mehmet’im sinemizde açar güller Açan güller yanýnda öter bülbüller Ölüm gelince gönülde solmaz o güller Bir zerre nefrete yok inancýmýz Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.