Elinde acýmasýz güzelliðin Ve ben uysal bir kediyim.. Elin deðil, Buðday tenin Ve ela gözlerin tetikte. Sual ediyorsun: ”korkuyor musun” Dönmüyor dilim elbet.. Bilmem bilir misin, Kainat sessiz kalmaz asla Kelimelerini söyletecek bir yol bulur... Ýþte o kaideye uyar gözlerim Usul usul anlatýr her þeyi sana.. Ama ne mümkün, zafere adým atarken Hangi muzaffer Maðlup ettiklerini düþünmüþ ki.. Ve elbet; su mecrada, kar kýþta, lale,nergis baharda çocuk sütte tren rayýndayken bilemediðini, Þimdi gergin bir tel gibi uzayan bu anda Nasýl idrak edeceksin…. Van,02.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tahsin Aytekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.