KÖLEN BENİM
Sana bakanlar ne görüyor, iþte bunu bilemem ;
Ama benim gördüðümü , hiç kimseler görmesin...
Bozulurmu büyüsü yüreðimdeki bu sesin ;
El aleme Gül’ isen , bana Yediverensin...
Aç kapýný SULTAN’ým , kölen geldi , benim ;
Yürek Sen’isen , bilek benim...
Yaðmur Sen’isen , toprak benim...
Baþak Sen’isen , tane benim...
Gündüz Sen’isen , gece benim...
Hayýrlara yorduðun o rüya benim...
Bakýpta göremediðin o kýtmir benim...
Ak Sen’isen , kara benim...
Sýr Sen’isen , düðüm benim...
Aþk Sen’isen , mecnun benim...
Dua Sen’isen , vuslat benim...
Yüreðini saracak o pusat benim...
Maþuðun olmak isteyen o namzet benim...
Hayat Sen’isen , yaþayan benim...
Batý Sen’isen , doðu benim...
Su Sen’isen , kor benim...
Avcý Sen’isen , avýn benim...
Yüreðim avuçlarýnda , ferman Senin...
Çöktüm dizlerimin üstüne , eðdim boyunumu...
SULTAN Sensin , kölen benim...
Aç kapýný Sultaným kölen geldi , kýtmirin geldi , pusatýn geldi maþuðun geldi benim benim ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.