Boþa umut baðladým hayat her bir gününe Her sabah hayalimi kýrýp attýn dününe. Hoyrat rüzgarlar aldý her arzumu önüne Yerden yere çarparak savurdun beni hayat...
Sevmek gerek dediler yaþamayý derinden Ben ise çýkarmýþtým yüreðimi yerinden. Lakin þem de habersiz etrafýnda dönenden Demek kendi kendime kavurdun beni hayat...
Sana misafir olmak deðil kulun kusuru Her ikramýn dert imiþ oldum çile mahsuru. Aç yüreðim umsa da neþeyi ve huzuru Ne yazýk gam kederle doyurdun beni hayat...
Ünsüz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜNSÜZ ŞAİR... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.