DELİ YÜREK

Bir zamanlar hayata hep gülerek bakardý
Acýsýný hüznünü uçurtmaya takardý
Göklere yükselirken kahkahalar atardý
Deli yürek anlamaz adý üstünde iþte

Sevgi dolu yürekle kolaydý mutlu olmak
Ýstemezdi tasanýn ateþinde kavrulmak
Yaban ellerde gibi sevgiye hasret kalmak
Körüklemiþ kendini sevgi denen ateþte

Savrulmuþtu kaç kere kaderinin yelinde
Sanki oyuncak olmuþ sevdiklerin elinde
Yanýyormuþ sönerken, gözyaþýnýn selinde
Gerçek sevgiler bile kalmýþtý artýk düþte

Emek, þevkat vermeden elbet sevgi olmazdý
Kýrýlan þu yürekler artýk þifa bulmazdý
Kötülükler nasýlsa hiç cezasýz kalmazdý
Ýnsanlarýn tarifi deðiþti her savaþta


Her gelenden bir tokat onu tüketti çoktan
Levh-i Mahfuzda bile yazýlmamýþtýr Hak’ tan
Vazgeçmiþti sonunda sevgisiz yaþamaktan
Kaybetti umudunu hayat denen yarýþta

Sosyal Medyada Paylaşın: