Karanlığın Ardında

Gökyüzü yakýnlaþýyor, azalmakla yükümlü nefesim tükenmekte

Bugünlerde sabýrsýzým, her aksi hal sinirimi yoklar

Yaslandýðým duvarlar ise bedenim kadar yorgun, belkide üþümekte

Yok olmak ve yok olmaya yakýn olmak arasýnda bütün yollar



Telaþ yapan herkesten sanki bir alacaðým var, gözleri görmez beni

Yaþlanmaktan kaçmak ise mesele, tüm seneler onlarýn olsun

Belki karanlýðýn ardýnda seni izliyordur uslanmaz bir serseri

Doðrularý söyleyeceksek eðer; þu Ýstanbul içinde bir Ýstanbul’sun


Sosyal Medyada Paylaşın: