Şimdi; Çocuk Olmak Vardı!
Çocukça yaþamak vardý þimdi!
Bir uçurtmanýn peþinden koþmak,
Özgür ruhunu temiz tutmak!
Çocukça sevmek vardý þimdi!
Basýnýn okþanmasýna sevinmek,
Gülümseyen gözlerle bakmak!
Çocukça gülmek vardý þimdi!
Kahkahalarýn tadýna varmak,
Hayattan tasasýz binbir zevk almak!
Çocukça aðlamak vardý þimdi!
Giysinin koluna gözyaþlarýný silmek,
Bir dilim kuru ekmeðe acýkmak!
Hayatla çocukça oynamak vardý þimdi!
Körebe, saklambaç, beþ taþ, sek sek,
Ýyice yorulup gece deliksiz uyumak!
Çocukça, çocuk olmak vardý þimdi!
Koþmak terlemek hasta olmak,
Anne þefkati ve segisiyle bakýlmak, okþanmak!
Çýkarsýz, riyasýz sevilmenin tadýna varmak!
Kim istemezki; böylesi sevmek, sevilmek!
Hep çocuk kalmak,
Onun içindirki yüreðimdeki çocuðu hiç büyütmedim,
Ruhum çocuk, sevmelerim hep çocukça dýr benim!...
29 EKÝM 15:51 2015
Gülfem/MeLek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.