Sevgi İlim İmam Rıza(a.s.)
SEVGÝ ÝLÝM ÝMAM RIZA
Sevgilim doðduðun gün bir rüzgar çýkageldi
Ve kokunu býraktý ’Bismillah’ nidasýyla
Kimdir? Diye soruldu; gökler çýðlýkageldi
Dedi: Ýmam Rýza’dýr, elinde þifasýyla
Sevgilimin dili gürz, tebessümü kalkandýr
Kim lütfuna el açsa, þifa verir ellere
Ceddi Murteza gibi; Peygamber’den bir kandýr
Bu yüzden rahmet olur Horasani çöllere
Sevgilim doðduðun gün selama durdu sema
Arþ titredi sürurdan gökyüzü parçalandý
Meshinle görür oldu gözü görmeyen âmâ
Sensiz geçen o anlar; Rabb’im ne zor zamandý
Sevgilimin yüzünde ilham bulurken güller
O semaya el açýp; Rahman’ý arýyordu
Onun zikr-i þahýyla ötüþürken bülbüller
Allah, Allah diyerek Hakk’a yalvarýyordu
Sevgilim doðduðun gün ar eyledi kandiller
O nasýl þavkýmaktý, o ne kutlu bir nurdu
Her mü’minin gönlünde kurulmuþken mahfiller
Oradan yankýlanan seda deðil billurdu
Sevgilimin penahý, kuþatýnca ervahý
Asuman’ýn gözyaþý tenimden boþanýyor
Her katrede daha da istiyorken Allah’ý
Onun yanýnda huzur yeniden yaþanýyor
Sevgilim doðduðun gün, günlerin þahikasý
Günlerin en zirveye, yaslanmýþ bir resmidir
Seraser Kevser kokan, Cennet’in mehlikasý
Bilirim ki sevgilim bir peygamber cismidir
Sevgilimin doðuþu âlemin doðuþudur
Çünkü ol timsal olur, güneþe ve yýldýza
Sevgilimin doðuþu kederi boðuþudur
Kapýndayým kabul et, medet Ey! Ýmam Rýza..
#EhedAymaz #BýyýklýÞair
26.08.15
19.17
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.