Boyacı çocuk

Her sabah boyacý çocuk dýþarda,
Sokak sokak ekmek parasýný ararda.
Anasýz,babasýz bu yokluk içinde,
Çýrpýnýr,durur kimsesiz hayat içinde.


Bir o,birde muhabet kuþu vardý,
Her caný sýkýldýðýnda onunla konuþurdu.
Birilerini ararcasýna dolar dururdu,
Boyacý çocuðun günahý,vebali neydi.

Ona hiç bahar gelmezdi,
Bir gün olsa bile ona hayat gülmezdi.
Ya sokakta olanlar onunla alay ederdi,
Boyacý çoçuðun günahý,vebali neydi.

Aile kokusuna hep hasret kaldý,
Ne olduysada ona bu hayat gülmedi,
Gözlerinde hiç yaþlar eksik olmazdý,
Boyacý çoçuðun günahý,vebali neydi.

Ýzzettin Bilgin


Sosyal Medyada Paylaşın: