Her yer, kül karasý Sensizlik kokuyor. Kýzýl dudaklý yangýnlarda, Alev alev yanýyordu yüreðim. Sensiz gelen yarý ömrümün, Acýsýyla boðuþurken, Sol yanýmda ki derin boþluða, Sarýldý yanlýzlýðým. Gözlerinin yüreðime, Güneþ gibi doðduðu sabahlar Dipsiz kör kuyularda meçhule karýþtý. Zamansýz gidiþinin, Duvaðý çekilirken hayallerime. Ayrýlýðýn paslý ýþýðýnda, Üþüyordu ruhum Ve Þimdi musalla taþýna, Yüklüyorum tüm hasretimi.
Yarým gitti,
Yarým kaldým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kırık Kalem Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.