Ne durursun nazlı yâr
Cemâlini örten ipek peçeyi
Ýndirsene ne durursun nazlý yâr
Yüreðinde yatan ürkek serçeyi
Kandýrsana ne durursun nazlý yâr
Kes çekinme sabah akþam yolumu
Öp kurut aðzýmý sustur dilimi
Bir ufak gülüþle hasret selimi
Dindirsene ne durursun nazlý yâr
Buyur harap eyle dünya hanýmý
Fedâ olsun çýkar kuru canýmý
Usuldan dokunup kaynar kanýmý
Dondursana ne durursun nazlý yâr
Râkip ol mehtâba nûr sal güneþe
Parlasýn gözünde mutluluk neþe
Kederli baðrýmý kordan ateþe
Yandýrsana ne durursun nazlý yâr
Kaçtý uykularým, kestin düþümü
El-ayaktan ettin, saldým iþimi
Aldýn ya; akýlsýz, koydun baþýmý
Döndürsene ne durursun nazlý yâr
Kederli©Almanya, 18.02.2009
(Son kýtayý deðerli aðabey ’’halilþakir’’ vesilesiyle ekledim.)
............................................................
Bir kiþiye, ’seni seviyorum’ derken, karþýndaki insan için aslýnda hiçbirþey yapmýyorsun; sýrf, kendi mutluluk hislerini dile getiriyorsun. Kezâ; mutluluk, ne alýnýr ne de verilir, ’mutlu’ olunur sâdece.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.