Hasretlik
Yaðmur yapraða deðer geçer,
Hasret yüreði delip geçer,
Sonbahar yapraklarý döker,
Hasret giren yürek acýyla inler,
Aðaç misalidir insan,
Hasret rüzgarýdýr dallarý kýran,
Kurt gibi kemirip çürütüp parçalayan,
Odur,Ýnanmak istemesende ÝNAN,
Hüzün baþlar tenhalarda dolaþmaya,
Görünmek istemez cadde sokaklarda,
Issýz bir yer bulduðunda,
Hele birde kalpse,Saplanýr o an baðrýna,
Acýdan feryat eder tüm hücreler,
Açýlýr tek tek bütün kafesler,
Arzdan arþa yükselir sesler,
Gözlerden dökülür katreler,
Hangi güç muktedirki yaþlarý silsin,
O an geldiðinde boþluða düþersin,
Hayalle gerçek arasýnda gidip gelirsin,
Muallakta kalan ses gibi durup bekleyen sensin,
Ölür içindeki kelebekler,
Bir daha doðmayacak börtü böcekler,
Mehtaba dalýp hayal kuramayacak gözler,
Hayatýna çekilir simsiyah perdeler.....
Ýsmail Toraman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.