Ne ben seni unuttum ne sen unutabildin Ömür tren hýzýyla arkadan geçip gitti Yazýlan bu yazýyý ne ben ne de sen sildin Bitmez sanýlan sevda bir anda böyle bitti Yýllar yýllar üstüne kapandý secdesine Saçlara aklar yaðdý bu sevdanýn peþine.
Sonbaharýn hüznünü giyindi gençlik teni Savrulan yapraklardan daha sarardý yüzüm Artýk gelip koysan da þu alnýma buseni Periþan olmuþ aþka söyleyecek yok sözüm Kabullendim her þeyi baþýmý öne eðdim Biliyorsun geçmiþte vuslata ben de deðdim.
Gözlerimden geçerken anýlar sýra sýra Ýçeride bir yerde mabede kapandýlar Çektiðim onca acý inan sýðmaz asýr’a Kimseye duyurmadan gizli gizli yandýlar Sensiz yaþamam diyen bu caný kuruturken Umursamayan sendin saçýndan sürütürken.
Her þeyim dediðim sen hiç bir þeyimsin þimdi Sensiz de bu þehirde yine yaðmurlar yaðdý Bu aþkta heder olan yalnýz benim içimdi Yýkýlmaz zannedilen baþý karlý bir daðdý Gecenin ayazýnda yangýn yerine döndü Ayrýlýkla buluþtu veda yaþýyla söndü.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.