kabul etmek koþarak vazgeçmeyi gerektiriyordu tamam yumuþak ol ve yanaþ söz sözü anlamaz deðil lakin bu tanrýlarýn oyunu
biraz sonra öfkesi burnunda oda dolusu nesnelerin mutluluðundan vazgeçip vahþi kaprisleriyle çatýþan bir cüce olarak dünün biriktirdiklerine dalacaksýn sevgisi aðýr basan susma merasimin devam edecek
zamaný iyi ve kötü düþünceler için besle sýrtýndaki yükü çoðaltmaya gerek yok en anlamsýz kelimelerin ortasýnda bile düþe düþmeyi dile
yapraða hafiflik sunmayý ezberleyen rüzgar sýnýyor cesaretini teslimiyetin bir his ki o aný anlatmak zor karýþýk bulutlara batan zikzaklar ve nihayet bedeni sarsan gerçek hakimiyet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.