MENDİL
Ýs kokusu karasýna karýþmýþ,
Heyecaný, hüzünle karýlmýþ bir geceydi.
Telaþlý yýðýnýn uðultusu dinmiþ, bir son gemiyi bekleyenler kalmýþtý.
Hepsi kara bir sevdanýn ince hastalýðýna tutulmuþ,
Ve adýna aþk dese de,can kemiren hastalýk onu da vurmuþtu.
Denizi kýskandýran hasretiyle birlikte geç kalmýþ geminin umutsuz telaþý...
Özlemleri esir, parmak uçlarýnda sýzý...
En davetkar topuk seslerini bir adama saklamýþ,
Ýstanbul’un koca yürekli kýzý...
Kýyýya çarpan dalgalarýn öfkesi,
Geç kalmýþ olanýn sabýrsýz bekleyiþine düþman.
Vurdukça, savrulan umutlarý götürüyordu.
Dalgalara inat tüm beklentiler kýyýda durmuþ,
Zerafet en kýrýlgan duruþuyla hala beklemedeydi.
Bakýþlarý geminin gelmediði yerden bile uzak...
Bir dönerse kaderini elleriyle yazacak.
Oysa alnýna yazýlan,yüzüne düþen keder; saçýna düþen aktý.
Ve mevsim öyle kahpe,
Kara gölgelerin bahçelere konduðu,
Kuþlarýn kentten kovulduðu,
Koca çýnarlarýn bile yapayalnýz kaldýðý bir hazandý.
Saat ilerledikçe hali hazýrda uzak olan anýlarýn nefesi,
Ýlk öpücüklerin yanaklara konduðu o gül bahçe, o cennet köþesi daha uzak.
Sisli mazinin herþeye raðmen þarkýlar söyleyen coþkulu sesi suskun.
Artýk limandaki bezgin bekleyiþ gelmeyene kýrgýn.
Mevsime raðmen hatýralara gömülmüþ,güler yüzlü sahnelerin arasýndan baþ gösteren hayal kýrýklýlarý...
Genç bedenlerdeki yaþlý ruhlarýn saçlarýnýn karasýnda boy gösteren bir beyaz daha...
Ve dalgalarýn görkemli gürültüsünü bile bastýran,
Ýlmek ilmek mendillerin kenarýna iþlenmiþ,
Umut taþlý mavi boncuklarýn yere düþerken çýkardýklarý melankolik melodi...
Belki de en acýsý;
Unutulmuþ limanda yitip giden güzelin sevda karasý.
Umudunu boynuna baðlamýþ,
Ayak bileklerini iskele babasýna zincirlemiþ gibi kararlý bekleyiþi.
Annesinin sütü gibi beyaz, temiz tenine,
Kurþun bakýþlý gözlerin saklanmýþ yarasý.
Yüzler solgun;
Bedenler, ruhlar yorgun...
Mevsim hazan...
Bekleyenler mevsimden bihaber ama
Bu kayýp kentin umut yýkan limanýndan da mý öyle?
Ve bir gelmeyiþin daha simalara yansýmasý, gözlerin altýna ince bir yol...
Özlemleri dinmeyen koca yürekli:
Vazgeçme!
Beklenen gelir mi bilinmez ama sevda dediðin hele bir de karaysa...
Mevsime ve limana raðmen,
Sonunda kýrýlan umutlar ve intihar süsü verilmemiþ ölümler de olsa,
Beklenmeli…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
MENDİL