ÖLMEDEN

Kýrýk penceremden kulaklarýma dolan müezzin’in sesi
Yetim kalmýþ duygularýmýn yalnýzlýðýna yoðunlaþtý
Dýþarýda yüreðimi donduran rüzgarýn nefesi
Girince içime kýyametleri kopardý

Düþüncelerimin terk ediþleri yaraladý
Cebelleþtim bünyemin havzasýnda
Ses seda yok yine yalnýzlýða mahkum
Ýçimde ki ben ve odamýn dört duvarlarý

Aþkýn siluetini gördüm tertemiz
Kirlenmemiþ,yýpranmamýþ
Aþký yaratana aþýk oldum
Kadife battaniye sýcaklýðý merhametinde kayboldum

Deðer yoksunlarýný salýverdim gözlerimden
Akan her damla büyük bir yakarýþtaydý
Gelmeyen figürana deðil
Gerçek sevgilinin, sevgisine muhtaçtým
Ondandý boncuk boncuk akanlarýn yalvarýþlarý

Boynum bükük,gözlerim devrik
Mahcup olan gönlüm bir hayli sessiz
Secdedeyim, yüce huzurunda ALLAH’ým
Hak etmeyerek yalvarýyorum vazgeçmeden
Nasip et sevgini ey sevgili ölmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın: