Yüreðim çok uzakta atýyor bu akþam bir eylül esintisi gibi ,batan güneþin suskunluðu içimde alev ,alev sönmeyen bir ateþ dermansýz yaramý sardým, sarmaladým her gece ateþi öptüm dudaklarýnda, aðladým baþým ellerimin arasýnda ve kararmýþ kalbimin bir kenarýnda tuttuðum son dalý kýrdin düþerken
Seni sevmek isterdim soðuk kýþ geceleri deli divane gönlüm yorgundu gurbetin bekleyiþleri
Yüreðim yüreðinde atýyor bu akþam kim ne derse desin fitinalardan geçtim , ben bu günü yakýyorum güneþ sensizliðe doðuyor ben ise acýlara batýyorum hasretin vurdu beni aç susuz yatýyorum .
Bir sen olurum bir ben ölürüm bu akþam.
Sararýp solan hayat taþýma topraðýma toz konduran hangi eylül esintisi bu kaç mevsimsiz kar düþtü topraðýma sen deðilmisin... kalbimi alan... güneþimi benden çalan sen deðilmisin... güneþ gibi çok uzaklarda yüreðimde batan ....sen deðilmisin.....
Þiir_YARALI_34 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.