Karaağaç

“Aðzýma bulaþan þarkýlar gibi/
Es geçtim bugün hayatýn yollarýndan…”


Yeterdi bana;
Bir karaaðaç gölgesi
Uzun soluklu yaz akþamlarýnda
Kuþlar öfkeli bir heykele sarmýþ
Sarý tünek bakýþlarýný/


Dilimledim!
Yüreðimdeki geniþ yaralarý
Aþka açýk kapýlardan artan
Yeni yetme soluklarým vardý
Vicdan muhasebeleri/


Ellerimde zaman yýrtýklarý
Kaç kez pisledi kuþlar
Hissiz bakýþlarýma…


“Türkü nedir bilmediniz
Yüreklere sazlar asýldýðýndan beri”


Analar kaldýrdý
Yerden heykellerimizi
Saçlarýna üryan dolanan
Bakýþlarýna kýran girmiþ
Benzi duruk analar…


Hürriyet zilli elbisesini giyerken
Köçek tuttu nazlarýnýz/
Ne zaman ayran budalasý gönlünüz
Kýrýk duvar diplerinde kaldý
Enkaz yýðýnlarýnda…


Þimdi;
Yalnýz akan bir ýrmaðýn
Eteklerinde etim yýkanýr
Aþklar kapý duvar
Gidiþler meçhul


Ne zaman dönsem o kapýya
Ellerim taþ kesilir/
Gözlerim elmas


Bir karaaðaç gölgesinde
Adým yas/
Adým yas/


Okunduðundan beri bu ihlâs…




Sosyal Medyada Paylaşın: