Yüzü gülerken içi aðlar ya insanýn bazen Adý üstünde mecazî bir sözdür bu zaten Ama, bu gün gülerken aðladým ben gerçekten Fark ettim ki gözlerimden yaþlar süzülmüþ Sözde ben gülerken
Eller bana göz süzerken bilmem neden Sen, yanýndakilerle zamaný hoyratça katlederken Her þeye raðmen yoluma devam edeyim Gülümseyeyim hayata derken Ýçime sýðmayan yaþlar süzülüverdi gülerken Mecaz sözde kalmadý Gülerken aðladým bu gün ben
Sildim gözlerimi, yerimden kalktým usulca Ýnsan neler görür ve yaþarmýþ ömrü oldukça Biliyorum sitem bile etmeye hakkým yok sana Herkes yürüyüp giderken kendi yolunda Benim gönlümdü takýlan ardýna Her þeye katlanmaya da razý olacak bu durumda Gülerken aðlamaya da….
23/10/2015 Perihan METÝN
NOT: Þiirime, Uður Böceðini layýk gören Edebiyat Defteri Yönetimine çok teþekkürler, sað olun Habib Bey, iyi ki varsýnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Perihan Metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.