ARADIĞIM DOSTLUKTUR
Bu nankör dünyada açtým gözümü,
Aradým dostluðu ihanet gördüm…
Bilimle piþirdim ben bu özümü,
Aradým güneþi cehalet gördüm…
Karanlýðýn aðý sarmýþ dört yaný,
Çýkar bataðýnda boðmuþ insaný…
Arsýzlar doldurmuþ koca cihaný,
Aradým barýþý sefalet gördüm…
Eþ dost dediklerim vurdu hançeri.
Ömür boyu oldum zulüm göçeri…
Fikrimden dolayý düþtüm içeri,
Aradým huzuru rezalet gördüm…
Peynir ekmek gibi dillerde yalan,
Saygýn denen kirli ellerde talan,
Onurun ödülü deðildir palan,
Kiþiliði viran þahsiyet gördüm…
Cantekin der; giymiþ markalý urba,
Týka basa haram boynunda torba,
Aç gözlüdür doymaz arsýzdýr zorba,
Zulme kader diyen zihniyet gördüm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.