karanlýk odalar
cümleler küskün
buzdan duvar örülü gönül köþkü
koþmaktan yorulduk
ruhlarýmýzda öksüz çocuklar dolaþýyor
iþsiz çocuklar dolaþýyor
yaðmur suyu kaçmýþ kaldýrýmlarda
gök kubbe üþüdü
kýzýl yapraklar sardý
hicranlý sonbaharda yolcu
çoþkun sevinçler yok oldu
ve þimdi mutluluklar
varla yok arasýnda kayboldu
topraðýn çatlak dudaklarýnda
sarý nergisler açmýþ harýmlarda duvar diplerinde
mezarlýklarda
zeytinliklerde çimen mantarlarý mevsimi
kimbilir
hangi kasým patlarýyla yarýþýyor
þimdi bulutlu aðlayan havalar
Yaðmurlar acýlý göklerin gözyaþlarýný
akýtýyorlar tanrýlarýna çýplak gözyaþlarýný
ihtiyar çýnar son yapraklarýný döküyor
ayvalar sarardý
seven sevdiðine yanýk elele
hayalde kurulan aðaçlýklý yolda yürüyor
bir resim çiziyor...
....adý sonbahar...
......kýrýk bir hayal!
........ve ruhta yalnýzlýk...
...........ve yalnýzca anýlar aðlar...
..............sen ben ve bütün insanlar...
.................hür olmak isterdi ki kýrlangýçlar kadar....
Nurten Ak Aygen
26.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.