ne fark eder þehir mezarlýklarý erken vurulanlarla dolu
neden hep þah mat ediyor bu akþamlar alacalý neon ýþýklarý
yoldan çýkarýyor, ay kývrýmlý ýslak kadýn dudaklarý zakkuma deðirmeden ellerimizin saflýðýný insan doðurmadý mý anneler dar vakitlerde ve soluk seslerinden ürküp sýrtlan görünümlü serçelerin mavi maskesini düþürmek gücünü neden erken kaybettik
yasaklýyýz ya ezelden elmayla sýnanýyoruz acizane þarabýn tortusunda býrakýp son öpüþün tadýný en çokta yüz yüze vedalaþmayý sevmiyoruz iþte bu yüzden sevdanýn þehvetli parmaklarýnda oyuncak oluyor sevgi cambazý i mgeler
ihanetin bini bir para piç edilen uykularýn orta yerinde serin esiyor kirpiðinin rüzgarý ey adam þizofren gülüþlerinde ýsýtýyorum genç kýzlýðýmý o en sevdiðin beyaz yanýmý vururken sen uzak tutsunlar artýk þu þeytanlarý
ruhani bir yalnýzlýða gömülmeden yazýlmasýn diye bir þairin elinden soykýrým adýmlar saklýyorum ardýma ve kimse bilmiyor kuþa dönen umutlarýmý mazeretsiz sevmek diye bir gerçek yok -her sevinin güçlü bir nedeni olmalý-
üstelik faili belli bir cinayette siliniyorken tenimizdeki pembe renk
her þeye raðmen günün alasýna dokundurup geçmiþin karanlýk ellerini göz kapaklarýmýzýn altýnda insanca seviþmeyi bilmeli
Çiðdem Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.