KUL OLDU DEMİŞ
KUL OLDU DEMÝÞ
Yar’im gurbet elden mektup yollamýþ
Yetiþ yanaklarým al oldu demiþ
Zarfýn üzerini öpmüþ pullamýþ
Sanki dudaklarým bal oldu demiþ
Sürülmüþ ucuna öperken teri
Yansýmýþ yapraða baðrýnda zarý
Doldurmuþ içine tüten efkârý
Hasret kör talihe yol oldu demiþ
Yakmaya çalýþmýþ sonradan caymýþ
Tutarken kalemi bir özlem duymuþ
Her satýr sonuna kokusu’n koymuþ
Uðruna cananýn del’oldu demiþ
“Allah’a emanet” demiþ bitirmiþ
Son arzuyu sunup cana batýrmýþ
Katar yola çýkmýþ tatar getirmiþ
Kelam’ý düzeli yýl oldu demiþ
Yüreði konuþur dili söylemez
Tepesine çýksam susar paylamaz
Benden baþkasýna gönül eylemez
Çiftçi Baba bana kul oldu demiþ
AHMET ÇÝFTÇÝ(ÇÝFTÇÝ BABA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.