ANADOLU ÇOCUĞU

ANADOLU ÇOCUÐU

Alimleri,mürþitleri,
Evliyalarý,yiðitleri,
Mevlanalarý,Yunuslarý,
Kültürü ile zengin Anadolu’nun
Mütevazi bir kasabasýnda
Törelerine baðlý bir ailenin
Tekne kazýntýsý evladý olarak
Hýçkýra hýçkýra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuðu gibi.

Her Anadolu çocuðu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Topraðýn sýcaklýðýný,
Damarlarýmdaki kanda,
Ýliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.

Benim de pantolonum yamalý,
Ayakkabýlarým lastikti.

Þekillendirilmiþ petrol ürünü
Oyuncaklarý bilmezdim ben;
Aðlayan bebekleri,
Ateþ alan silahlarý.

Þeker pancarýnýn kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onlarý
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandý bütün oyuncaklarým,
Kendim þekillendirirdim onlarý,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaþlarýma.

Yumurta satýp aldým kalemimi,
Her Anadolu çocuðu gibi;
Bir bakraç yoðurt sattým
Kitap için,defter için.

Yattýðýmda þükrederdim Allah’a;
Anadolu’nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kýrsalýnda doðanlardan daha þanslý olduðum için
Okuluma gidip geliyordum; aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalý da gezsem
Aç deðildim,çýplak deðildim.
Ýlim deryasýndan içiyordum yudum yudum.

Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldýðým zaman,
Pekiyi aldýðým zaman,
Öðretmen baþýmý okþadýðý zaman.

Yaz tatillerinde yardým ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akþama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi týrmýðý
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yaným tutmaz olurdu,
Akþam eve geldiðimde
Kývrýlýrdým hemen bir köþeye.

Sabah kalkardým;
Yine dinç,
Yine çaký gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuðu gibi.

Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alaným,harman,
Lunaparkým orman,
Yüzme havuzum ýrmaktý.

Her þeyim doðaldý benim;
Her þeyim,
Beþiðim doðaldý,
Kaþýðým doðaldý,
Karekterim doðaldý,
Aþýðým doðaldý,
Her Anadolu çocuðu gibi.

ÝSMAÝL MALATYA

Sosyal Medyada Paylaşın: