Arz Semâ Arasında
Bulutlar perde oldu arz, semâ arasýnda,
Düþlerimden diktiðim en nadide abide,
Aydýnlýðýn dünyasý gözle kaþ arasýnda,
Yýkýlýverdi birden gözlerimin önünde.
Karanlýk, ürkütücü içindeki arzular,
Esmer, kara yüzüyle salkým saçak saçlarý,
Ýçin için aðlarken, hüzünlenmiþ bulutlar,
Nihayet gözlerinden, boþaldý gözyaþlarý.
Þimþeklerin yardýðý, solgun bir kýzýllýkta,
Yükseldikçe uzayan; gök, siyah mermer sanki,
Kaldýrýma dizilmiþ, aðaçlar yýkanmakta,
Yollarda yaðmur suyu akar çaðlayan gibi.
Gökten sel olup inen, afet nihayet dindi,
O mavimsi bulutlar uzaklarda daðýldý,
Ve ortalýðý sardý, yaðmurun serinliði,
Gümüþ rengi ýþýklar gökleri aydýnlattý.
Güneþin hiç bitmeyen bir tebessümü yýktý,
Yüzlerdeki korkunun karanlýk duvarýný,
Muammalarý çözen bilge yollara çýktý,
Daðlar kýzýla battý, simalarý nurlandý.
Eðirdir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.