Vefasızlara…
Yaðmadý kurak gönlüme
Dost bildiðim bulutlardan
Vefa yaðmurlarý
Yine çatladý gönül ülkemin bozkýrlarýnda
Gözyaþýyla suladýðým çorak topraklarým
Çatladý sabrýmýn kabuðu
Göðsümü yarýp uyuttuðum hicran çatladý
Çatladý sahte dostlarý anan dudaklarým
Gözlerim aþina olsa da bu sahte yüzlere
Sanal âlemde uçuþan harfler gibi
Silinse de hafýzamda isimler
Yüzler yine kalýr silüetler halinde aklýmda
Titreyen ellerim basamaz tuþlara
Hala "kaydet der" atar hafýzamýn en uzak bir köþesine
Gelecek bir zamanýn olmaz bir anýnda
Galebe çalýnca merhamet
Siler eski tortularý yaþanmamýþca
Sahte yüzler güler sahtelikle
Baþlar bahaneleri yalancý çobanlarýn
Baþý ayrý
Ortasý ayrý
Sonu ayrý hikayeler
Biner üst üste çeliþkiler
Tenakuzlar asýlýr kuyruðuna soru iþaretinin
Yutkunurum yine gerçekleri
Yüze vurulmaz denmiþ ya bir kez
Vuramam sahte yüzlere
Hakikat denen aðýr þamarý
Zehri içimde kalýr yine vefasýzlýðýn
Aðýr aðýr ölürüm dostluk uðruna
Vefa uðruna ölürüm
Ne mezar taþým olur
Ne çiçekler dikilmiþ topraðým
Gelen geçer yine üstüme basarak
Ve ben beklerim o karanlýk kabirde
Beklerim hýçkýrarak
Yaðmaz meçhul mezarýma
Dost bildiðim bulutlardan
Vefa yaðmurlarý
Üzerimde biterken otlar, çalýlar
Ruhumu yine bir hüzün tufaný alýr
Okumaz hiç kimse bir Fatiha bile
Unutulur adým bu vefasýz dünyada
Kalýrsa benden geriye
Belki bu þiir kalýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.