Bu Şehir
Ne sahibi vardý bu þehrin
Ne de, kalbimin yeri vardý bu þehirde
Lâyýkta deðildi bu þehir sevgime.
Dinle ey aþk,
Kalbim sana emanetken,
Ben yine de dik durdum, yaþýyorum.
Kýrgýným sana,
Kýzgýným kendime,
Geçmedi, faydasý olmadý hiç bir þeyin
Ne acýmý dindirmeye,
Ne de, yaralarýmý sarmaya.
Her gece, bir mucize bekledim
Yetmedi hiç bir þey beni sýcaklýðýnla sarmaya
Elim kolum baðlýydý,
Yorgundum,
Gözlerimi kapadým,
Sevdiklerim nerede ? diye sordum kalbime.
Zor muydu ? sevgimi saklamak bu þehirde
Belki de, ben iyi deðildim
Belki de, caným yanýyordu
Belki de, susuyordum acýmdan
Belki de, dayanma gücümü sýnýyordum acýyla
Belki de, viran olan bu þehirde
Kalbimin acýlarýný topluyordum
Zamana sarýlýp,aðlayarak,
Kim bilir !
Kalbimde yanan aþk ateþini
Söndürmeye çalýþýyordum belki de.
Belki de
Kalbimi toplayýp,
Bitmeyen gecelere veda ediyordum
Sessiz sedasýz
Kendim olmaya çalýþarak..
Çerkez Kýzý
23.10.2015
Deðerli Seçki kuruluna ,seçkiye deðer bulduklarý için teþekkür ederim.saðolun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.