Gecenin Ahengi

Tutsaklýk hýzlý adýmlarýný bu gecede bana doðru atarken

Kaçmanýn imkansýzlýðý gözümde gün gibi beliriyor

Gecenin ahengine dalýp, hatýralarým dahi susarken

Güneþ yemin etmiþ gibi gönül eline doðmuyor



Ötelerden haber gelmez, hayaller tek tek batarken

Karþýmda duran fotoðrafýn, fena ahvali anlýyor

Ben konuþuyorum, o susuyor alem beni dinlerken

O’na doðru bakarken sanki gözlerini saklýyor



Suretini hatýrlýyorum, sesin hafýzamda kaybolurken

Ne büyük gariplik, bu haller bir haberi veriyor

Soluðum kesiliyor olmadýk yerde, hýzla yukarý çýkarken

Küçük bir rüzgar, güçlü sandýðým gövdemi yere çarpýyor



Kalem, kaðýt, gelmeyen Sen boþluðumu yoklarken

Tarifine uygun kelimeler bir zamana sýðmýyor

Ben, senin rüyama girmediðin her geceye söverken

Yine gelmiyorsun, ne acý ki ömür sürekli kýsalýyor



Ölüm, mekan tanýmaz halde sonlarý yaþarken

Sabýr, içinde bulunduðun bir geleceði bekliyor

Ben, sabrýn verdiði cesaretle dakikalarý sayarken

Zaman, içinde bulunmadýðým bir geleceði kolluyor
Sosyal Medyada Paylaşın: