Iþte gidiyorsun. Bana sisli bir geceyi aramaðan edip gidiyorsun. Dili tutuluyor kentin, kente beni saðýr edip gidiyorsun.
Her insan kendi içindekinden þikayetçi, oysa ben, içimdekine þikayet ediyorm seni, ve gerisi deðildir varacaðý yer insanýn. Gidiyorsun gerimi geleceðime sererek, dili tutuluyor kentin, kente beni saðýr edip gidiyorsun.
Derin kuyularý düþenler keþfeder, keþfine hasýl olanda asla gelemez kendine, bana yeni keþifler býrakýp gidiyorsun. Dili tutuluyor kentin, kente beni saðýr edip gidiyorsun.
Senden çok þey istememiþtim oysa, bakýþlarýna benide sýðdýrdýðýný söylemiþtin, hatýrla. Söylediklerinin arkasýnda durmayýþýsa yanmadý ki içim. Iþte gidiyorsun, gidiþine yanýyorum ben, için için.
Ve ruhlar pazarýndan alýnmýþ esir gibi pazarlanan sadakatimi sevgisizlikle mest ediþin düþüyor geceye, dili tutuluyor kentin, ben kenti saðýr edip gidiyorum kentsizliðime. Iþte gidiyorsun kentsizliðimize...
Osman Cantemir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Cantemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.