hani kuþlar inerdi ya su kenarýna uçmaktan yorgun kanatlarý düþerdi yanlarýna ayaklarý eþelenirdi ilk kez görmüþ gibi topraðý zamanýn seni gördüðüm ’’ben’’ hali.
zapt edemediðim sevinç taklalarý atardý olduðu yerde kalbim konmakta zorlandýðý yüreðinin çeperlerine takýlýrdý bir zaman gurur yumaðý ellerim açýk düþerdi geceye lambalar sarý ýþýklarýný vururdu yüzüme sararýrdým titrerdi tüm vucudum kýrýlýrcasýna sesim boðazýmda kururdu yýrtýlýrcasýna.
deðiþtin diyorsun ya hani kýrýk bir biblo gibi boynum hep bükükmüþ her söze çatacak bir kelimem varmýþ mutlaka haklýsýn sinir harbinden yeni çýkmýþ maðlup bir savaþçý gibi süngümü indirmiþim umursamazlýk giyinmiþim üzerime tüm çýplak duygularýmý gizlemiþim adam sen de üþümek nedir ki sen gel yalnýzlýðýn ne menem bir þey olduðunu anlatayým içimde onca kalabalýk saçmalýklar susuyorsam eðer hala vazgeçmek deniyor buna.
gözlerimde donuk anýlar poþet poþet yýðýlý çürümesin diye saklýyorum kýþlýðýmda çýkarsam eriyecekler biliyorum bu nefretin sýcaðýnda bozulup kokacaklar kokmuþ peynir gibi vesselam. atsam düþecek penceremden yere bu þehrin kollarý çok uzun her parmaðý bir yüreði tacizde iþte o yüzdendir aþký kirletmemek adýna seni hala saklayýþým yüreðimde.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.