Demedi Deme
Görürsün bak....
nefes aldýðýn her gün içine oturacaðým.
"seni seviyorum" sözünü her heba edene inanýp,
kuzu kuzu yalnýzlýðýna döndükçe,
yaðmalanmýþ duygularýný evlat edinebilecek tek yüreðe,
bana gitmek isteyeceksin.
býraktýðýn yerde olmayacaðým...
sol yanýndaki o bayram çocuðu telaþýný,
kimler için harcadýðýný gördükçe,
hem dizlerin kanayacak hem gözlerin.
üstelik teselli edenler de olmayacak.
yaralarýný kendin üflemek isteyeceksin,
nefesin yarým kalacak.
gözyaþlarýný kendin sileceksin.
bir mendin dahi verenin bulunmayacak.
yitirdiðin saflýðýný aramakla geçecek kalan yýllarýn.
en koyu muhabbetlerin bensizlikle olacak.
hangi yöne baksan kanadý ve kolu kýrýlmýþ piþmanlýklarýn,
"sen bunu haketmiþtin" dercesine selama duracak...
Görürsün...demedi deme....
her aynaya baktýðýnda saçýndaki aklar yüzündeki çizigilerle
kanlý býçaklý olacak.
uykuyu ýskaladýðýn gecelerin en koyu vakitlerinde
yüreðini kaplayan ahlara bir Allah’ýn kulu sahip çýkmayacak.
elinde avucunda biriktirdiðin ne kadar Amin varsa,
"belki baþka bahara" tesellisiyle sonlanacak.
içine oturacak kýymetimi bilmemen,
ölene dek oradan çýkmayacak...22/10/2015 Can ÇALIÞKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.