katýþýk düþ içinde karanlýk pençesine tez aldý gün güneþlikti aþka ve araya sessizlik ufalandý ne sen duymamanýn zarafetinde oldun nede ben biliyorsun
çakýldýn, masalýn baþlama noktasýna yüreðinde ise küçük bir o kadar umut þatolarýný inþa ederken iki noksana hareket halindeydik buda yetmedi biliyorsun
oysa zaman kaçýk bir ruhun esintisine uydu savrulmamýzýn sayýsý hayati deðerdeydi öncede verilen hükümde olsa gerek zerreyi sevginin içinde olamadýk biliyorsun
nicedir saðýr bir yaþanmýþlýðýn içindeyim kýrýlganlýðým mevsim intiharlarýn kýyýsýnda bir türlü bahar demem olmuþ olacaktan gözüm yok biliyorsun
gittiðim kadar dönüþüm bir o kadarda zor yürek kabul gördü duldasýz ömrü kendim olmayacaðým kadar senin hiç olmam biliyorsun
22-10-2015 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.