ölmüş olsam ne derdim

Bir gün; Mezar taþýmý görürsen
‘ne idim, ne götürdüm’,sorarsan?
‘El haku müttekasur’ u, okursan
Ölüm denen pehlivanca, sýrlandým

Yiyip içip gezdim, ölüm yok idi
Bana deðmeyen yýlan, hak idi
Zalim Zulmüne, alkýþým çok idi
Hakka cevap vermede, zorlandým

Bir boðaza, boyun büktüm, el öptüm
Mevki makam sahiplerine, taptým
Fakiri, dilenciyi görünce ,öte kaçtým
Yaþantým Ýnancýma uymadý, horlandým

Yanlý fetva buldum, helal harama
‘Darul harp’ dedim, kanayan yarama
Allah Ýnsaný üçe bölmüþ; Biz bine
Kimliksizce batýyla oynaþýp; Kirlendim

Dünyanýn zevki sefasýna; Sarhoþ idim
Ölümü düþününce ayýldým, uzun sürse?
Ölmeden ölmüþ gibi, bir hoþ oldum
Yazýk bana; Ne utandým ,nede arlandým

Eðer ölmüþ olsam, Rabbim soracak, niye
Kerkük, Karabað,doðu Türkistan, Suriye
Her yer Kerbela aðlar ‘ya Huseyin’ diye, diye
Pir sultanlarca; Asýla ,asýla körlendim

Yarsuadým her gün ,bin hale döner
Mümin yatar, kafir sabahlar; Yanar
Ýman zayýf ondan mý; Güçlüye siner?
Þükür Mevla düþündürdü’de, derlendim






Sosyal Medyada Paylaşın: