Onlar; Her biri, güneþe atýlan kýzýl çentik Mücadeleyi aydýnlatan ýþýk Acýya basýlan tuz Umudu muþtulayan birer yýldýzdýlar.
Tükenmediler öldürülmekle Eðilmediler yenilmekle Bir gidip bin geldiler Sýr vermeyip, ser verdiler Ölüm uzak deðildi, onu da yoldaþ bildiler.
Kâh toprakta tohum oldular, kavðada direngen ve baþat Biz Halkýz ey gülüm, diz çöktüremez ki bize zûlüm Misk’i amber gibiyiz ütopya kokarýz Dost yüreðinde nadide bir gül Düþmana diken olur batarýz...
20:10:2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.