çýldýrý öncesi ve sonrasý, aðýr bir Grejuva gibi sýzar içimize düþünce tiklerinin gölgesinde korku, piþmanlýk ve geri çekilme alýr bedenin ruhunu sonra yalnýzca bir yýðýn çürümüþlükle dolaþýr insan kendi içinde kendi içindekilerle
kapatamazsýn aðzýný aklýnýn konuþur konuþur kanatýrcasýna yaralarýný kalbin bir kemirgence ýsýrýlmýþ, törpülenmiþ ve külllenmiþ külün rengi, ertesinin rengi olmaya baþlayýnca kendini en iyi bilene sorarsýn: kendine
iç gözler ve iç aðýzlarýn lehçesini yalnýzca sen bilirsin kudurmuþ harflerle örsünün üzerine oturur ve çekiç ilk önce kendini baþýný vurur
bu bir milat... o güne deðin kestiðin bileti sýkýca kavrarsýn avuçlarýnda ve ceplerinde sadýk bir yalnýzlýktan bozukluklar
ne iyi gelir sonrasýnda bir rüzgar saçlarýný tarayýp geçen bir bakýr kapta helal aþ üç harften baðýmsýz bir aþk
sen de karþýmda oturursun karþýmdalýðýný bile bilmeden karþýmdalýðýn iyi bir þey bir de "la vien rose" bir de gülen çocuk yüzleri ve aðýtsýz anne yazmalarý....
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.