Karanlýðýn bütün ýþýklarýný Söndüreceðim bu gece. Masamýn üzerinde; Sana ait yalnýzlýklarým Eþlik edecek kalemime. Sisli daðlarýn ardýndan bana gülümseyen Masum bakýþlarýný anlatacaðým, Iþýklarý sönmüþ gecenin içerisinde Beni bekleyen yýpranmýþ defterime. Soracaðým kendime; Kaç ayrýlýðýn izi kaldý sende? Ardý ardýna sýralayacaðým her birini Bende izi kalanlar, Ya da hala yüreðimde kanayanlar. Bir þarký dinleyeceðim Bu da geçer dercesine. Geçecek dostum! Elbet geçecek. Yýkarcasýna, ezercesine Ancak… Bir ders daha verircesine. E. YAVUZ 21.10. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.