O kadar yalnýzým ki nerde arayýp dursam Kalbimde bir tek seni niye bulamýyorum Vahasýz çöle düþsem susuz kalsam kurusam Yaþamýmda sen yoksan bende olamýyorum
Þu uzakta görünen bizim dað mý ova mý? Gitsem o yöne doðru bulur muyum yuvamý Ey kuzeyden esen yel bilir misin evimi Bir selam götür bari mektup salamýyorum
Her gece karanlýkta hüzünlenip yaslanan Sessiz sakin aðlayýp kirpikleri ýslanan Uzaklardan bir yerden aðýt yakýp seslenen Biri var da duymuyor sesi alamýyorum
Acep hala yaþlý mý güzel kara gözlerin Beni yakýp kavurur sönmez kalpte közlerin Hala kulaklarýmda baldan tatlý sözlerin Kim bilir kimlerlesin simdi bilemiyorum
Günü tek tek sayarým biter karanlýk iner Sevinemem geceye çünkü yýldýzlar söner Ýçimde bir yerlerde yaram durmadan kanar Bilmiyorum neresi bulup silemiyorum
Ulaþsa bile sana giden yollarýn ucu Yollarý bitirmeye yetmez dizimin gücü Yüreðimde dururken verdiðin bunca acý Þaþýyorum kendime neden ölemiyorum...
15.10.2015 04.30-ÝZMÝR(2) Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.