GECENİN İÇİNDEN GÜNEŞİN DOĞUŞU (NEMRUT DAĞI)

( Arka kapak için düþünülmüþtür



GECENÝN ÝÇÝNDEN GÜNEÞÝN DOÐUÞU

(NEMRUT DAÐI)


Siz hiç Nemrut Daðý’na çýktýnýz mý? ...Orada dünyalar deðiþik, yaþam baþkadýr… Kimi zaman araçla, kimi zaman merkeple… Ya da yayan çýkýnca nefes nefese kalýrsýnýz… Varýnca tepeye, o yorgunluk kalmamýþtýr… Tatlý ve sýcacýk bir esintiye býrakmýþtýr kendini.
Akþam varmýþsan eðer… Güneþin ufuktaki renk cümbüþüne gark olursunuz… Ve tepenin hârikulade gizemine kaptýrýrsýnýz kendinizi…
Aðustos sýcaðýnda bile sýký sýkýya sarýnýrsýnýz battaniyeye... Aþklar anlatýlýr, bir an da tarih canlanýr gözünüzün önünde.
Sinema þeridi gibi geçmiþe yolculuk edersiniz bir an da…Tarihi kahramanlarla haþir neþir olursunuz farkýnda olmadan… Ýçilecek sýcacýk bir çayýn bile dünyalara deðdiði bir ortam oluþur…O tarihi ortamda, o cansýz kahramanlarla iç içesinizdir artýk…Ne mümkün, mümkün müdür uyuyabilmek…Uyku falan girer mi o gözlere.
Amaç, sabahý beklemektir…Amaç, güneþin doðuþuyla mest olmaktýr…Amaç, sadece güneþin olduðu bir ortam da ellerinle tutabilecek kadar yakýn olmaktýr güneþe…Artýk sabýr, son sýnýrlarýný zorlamaktadýr… Sýnýrsýz, sorunsuz ve belki de…
Belki de, ilk defa stressiz bir hava yakalanmýþtýr, o yücelerde…
Belki de, ilk defa arkadaþlýðýn, dostluðun, tarihin anlam kazandýðý…
Belki de ilk defa mutluluðun, huzurun ve var olmanýn hazzý…
Belki de, ilk defa renk cümbüþünde dans etmenin… Tam koyu sohbetler son bulmuþ derken…Gözler ölümün ikiz kardeþi olan uykuya yenik düþmüþken…
Artýk tatlý yorgunluðun neticesinde mukavemet kaybolmuþken…
Bir an da gözler fal taþý gibi açýlýr…Aman Allah’ým! Aman Allah’ým!...Evet, artýk güneþin doðuþu baþlamýþtýr…Hayatýmýzýn anlam kazanacaðý yeni bir günün müjdesini vermektedir…Artýk ne yorgunluk, ne mukavemet, ne sohbetler...Hep sonlanmýþtýr yapýlan iþler…Âdete tüm dikkatler doðan güneþin oluþturduðu renk cümbüþüne býrakmýþtýr yerini… Pür dikkat kesilmiþtir gözler, hareketsiz kalýr bedenler…
Kimisi, o aný ebedileþtirmek için basar deklanþöre…
Kimisi, doya doya o güzelliði çeker yüreðine, havayla soluyarak…
Artýk yerden çýkar gibi güneþ yavaþ yavaþ yükselmekte… Ziyalarýyla hayat vermektedir dünyaya…
Koruyucu bir þemsiye gibi kanatlarý altýna almaktadýr… Aman Yarabbi! Aman Yarabbi! Var mý böyle güzellik? Var mý güneþle böyle baþ baþa kalmak… Elini uzatsan tutacak gibi olmak…Koca dünyayý bir an da kucaðýna almak.
Hele o renklerin cümbüþü… Kimi zaman azgýn, kimi zaman kýzgýn…
Kimi zaman, mayalanmýþ gibi durgun Fýrat’ýn suyunda…Oluþan renklerin aksi, gözlerde bambaþka bir hava oluþturur…
Bir tarafta, tutacak kadar yakýn olan güneþin gittikçe renk deðiþimi…
Bir tarafta, deryayý deniz olan o Atatürk Barajý’nýn azameti…
Bir tarafta, yürek dostunun bulunduðu o Menzil asaleti…
Ve...Heyecanlý ve tatlý bir yorgunluktan sonra…
Huzurlu ve tatlý bir esintinin býraktýðý o yürek mutluluðu…
Artýk, giden mutludur gördüðünden…
Artýk, gören mutludur yaþadýklarýndan…
Artýk, görenlerin ebedileþtirdikleri bir öyküleri vardýr…
Artýk, yüreklerinde bir huzur vardýr tarihle dolan.
Her çýkýþýn bir iniþi vardýr ya...
Artýk zevkle inilir o yüksek, ulu tepeden…
Evet! Evet! Burasý Nemrut Daðý’dýr dostlar…
Tarihin ebedileþtiði, tarihin destanlaþtýðý tepe…
Tarihe þahitlik eden, cansýz neferlerin bulunduðu yerdir…
Görülmeye deðer olan yer Nemrut Daðý’dýr…
Sahi! Sahi! Siz hiç Nemrut Daðý’na çýktýnýz mý?
Birlikte gördük ya diyeceksiniz deðil mi þimdi...

Kerim BAYDAK
kbaydak61-artan@hotmail.com
Kerim BAYDAK ýn "Gecenin Ýçinden Güneþin Doðuþu(Nemrut Daðý)" adlý yayýnlamýþ þiir kitabýndan
Sosyal Medyada Paylaşın: