Yok artýk eski tadým hayal bitti düþ bitti Soldu tebessümlerim o eski gülüþ bitti
Nazarýnda deðerim hiç bile deðilmiþ ya Ölsem bile duymazsýn dilimden bir gün âhý Aþký öldürmek zaten suç bile deðilmiþ ya Varsýn üstüme kalsýn vedalarýn günahý
Bir destandým önceden gözlerine yazýlmýþ Yitik bir hikâyede þimdi tek kelimeyim. O büyülü hülyanýn artýk sihri bozulmuþ Öyle paramparçayým öyle lime limeyim
Ateþlerde yürüdüm her gün korda yandým ben Topu topu bir avuç külüm kaldý geriye Görseydin hallerimi nasýl zor dayandým ben Yaprak yaprak döküldüm çölüm kaldý geriye
Adýný sayýklarken uykulardan uyandým Benim kendimden bile sakladýðým sýr sendin Bunca zaman ölmeden bilsen ne zor dayandým Zaman senle doluydu an sendin asýr sendin
Çaresiz sarýyorken kollarým bir boþluðu Uzanýp ellerini tutacak gücüm yoktu Ýçmeden yaþýyorken her dem bu sarhoþluðu Kimseye isyaným yok kimseden öcüm yoktu
Önemi yok aldýrma kirpiðimdeki neme Mademki çýktýn yola geri dönme git artýk Tereddüt etmeden vur hançerini sineme Ben tükettim kendimi sen de bende bit artýk
Hasan Hüseyin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.