Bugün istanbul yaðmurluydu,
Þaþýlacak bir þey yok aslýnda
Ekim ayý bu þehrin banyo zamanýdýr
Ve Ýstanbul’ a en çok sonbahar yakýþýr..
Kendimi istiklalde yürürken bulurum,
Böyle zamanlarda sabah erken uyanýrým
Daha insanlar uyanmamýþken
Maðazalar kapýlarýný açmamýþken
Bu þehir bir tek bana aittir..
Bugün istanbul yaðmurluydu,
Aklýmdan çýkmayan Sen’din aslýnda
Yoksa seni düþünmek istediðimden deðil
Hayat bana her þeyi öðretti de,
Bir tek seni unutmayý öðretemedi
Seni ben aklýmdan hiç çýkaramadým ki..
Sen zaten suskundun,
Hep ben konuþurdum sen gülerdin,
Ya da bana kötü kötü bakardýn
Seni kýzdýrdýðýmda..
Yaðmurun sesini dinledik beraber
Hayalinle yürüdük sahil boyunca
Yaðmur damlalarý boðaza karýþýrken
Sen konuþtun,
’Ben de seni seviyorum’ dedin usulca
Ne insanlarýn iþe yetiþme çabalarý
Ne trafik gürültüsü
Ne peçete satan çocuklarýn ýsrarlý ’abi’ deyiþleri
Hepsi sustu o anda..
Bugün istanbul yaðmurluydu,
Týpký gittiðin gün gibi,
Ben ruhuna dokundum
Dokunduðum yaðmur deðildi,
Saçlarýndý, ellerindi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.