Benliðim Sessiz hýçkýrýðýmýn en derin köþesinde haykýrýyorum. Kalbim, bedenim imkansýzý seni düþlüyor. Olmayacak þeye gülümseyip acý çektiriyorsun yüreðime. Seni istemek imkansýzý olur kýlmak acý komik, hayýr hayýr, olmayacak olana ol demek zor iþkence. Uzanan el, düþlediðim düþ yolun sonunu görmeden geri itiliyor. O yoldan emin olmadýðým kadar kurduðum hayalden, mucizevi düþten de hiç olmadýðým, olamayacaðýný bildiðim kadar eminim. Bir umut, bir titreyiþ beni bana, seni de kendine getirecek, Miþ gibi olmakla meþguliyetliðimi meþgul ediyorum, O en derin hýçkýrýðýmýn arkasýna gizlenerek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
altın gündoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.