Kýrgýným hayatýn tadýný tuzunu alamýyorum Ellerim birleþmiyor artýk avuçlarým kapalý Kollarýmý açtým sana ittiðin gün kapandý Kalbim kapattý bu defteri tek hatanýn budur iþte bedeli.
Sessiz bir çýðlýk yükseliyor yüreðimde Bir zaman fýrtýnalar kopardý göz göze gelince Þimdi nefreti okuyorum her saniye benliðinde Bir hatanýn sonucunda infazý bu olmamasý gerekirdi
Þimdi ben bu kalbi kime emanet edeceðim Hasarlý olan bu gemiyi kime tamir ettireceðim Bir insan yüzünden kaybettiðim güveni kimde geri kazanacaðým Artýk sevmeyi kimde tekrar baþaracaðim.
Oysaki;
Ben seni %10 yaþama ihtimalini göze alýp sevmeye devam ettim Ölümle cebelleþirken adýný kalbimde zikrettim Þimdi beni yaþarken öldürüyorsun Söylesene Kalbim Sana Hakkýný Helal Edermi Kendimden Bile Çok Sevdiðim Katilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
'İsmailAydın' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.