Mutlu Ol
Karlarý erimiþ aþk daðýmýzýn
Çöl olmaya artýk yüz tutmuþ
Kalemi çoktan kýrýlmýþ sevdamýzýn
Ben anladýmki sevmekte sevilmekte
Belki de belkide suçmuþ
Yüreðine son kez dokunsun mýsralarým
Son kurþunlarýný vursun
Varsýnda beni kötü bilsin dünya
Varsýnda adýmý vefasýz koysun
Ben umudumu kaybetmiþim nasýlsa
Varsýn sevdamýn adýda ayrýlýk olsun...
Hadi ben sevmeyi beceremedim
Yada yanlýþ insanlara mý çattým
Varsýn yalan olsun tüm þiirlerim
Varsýn ayrýlýk çalsýn þarkýlarým
Gidenin ardýndan neden yanayým
Deðerimi hiç bilmedikten sonra
Ne o Mecnunum ben ne de Ferhatým
Ayrýlýk düþtü artýk dudaklara
Bakarsan geçmiþe sende anlarsýn
Sevseydin zaten sen böyle yapmazdýn
Aþkýn kalemini kendim kýrmazdým
Gözlerden yýldýzlar gibi kaymazdým
Þimdi ayrýlýða yelken açarken
Bitmeyecek sandýðým umutlara
Kendim kurþun sýkarken
Bu aþkýn zirvesinden
Dibe batarken
Son sözüm yinede sen mutlu
Sen mutlu ol...
Recep Demiray
Mutlu Ol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.