Oturdumda demin Ýnceden inceye seni düþündüm Pencerem açýktý ya Bir þubat akþamý Sen estin odama üþüdüm Çýkamadým iþin içinden Meðerse ben ne çok seviyormuþum seni Kendi kendimle gülüþtüm Deli deðilim ki ben Sadece sana hapsolmuþ Aþkýna müebbet giymiþ Tabiri caizse hükümlünüm Ne sen çýkýyorsun aklýmdan Nede aklým baþýmdan Elimde bir kalem Bir cigaram Baþýmda duman of aman aman Sevgili yalnýzlýðým bu kaçýncý günüm Gelmedi gelmeyecek aþk bülbülün Sevgili yalnýzlýðým bu kaçýncý ölüm Bitmedi bitmeyecek bu iþkence bu zulüm Sevgili yalnýzlýðým gülmüyor hiç yüzün Gitmedi gitmeyecek sendeki bu hüzün Ve bir gün bitecek bu mürekkep Aþký ýzdýrap yaþayan kalbim Sefasýný süren sen olacaksýn.
Servet Konaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
servet konaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.