"Gelesim yok, gelemem" diyordun ! Yine de gelirsin ümidiyle indim sahile, sana söylediðim saatte.... ürkek adýmlarla yürüdüm her zaman ki buluþtuðumuz yere... masamýz oradaydý, sandalyen orada sakin deniz, çýðlýk çýðlýða martýlar piyanoda sevdiðin þantöz her þey yerli yerinde.. önce ümitlerimi ve bizle ilgili planlarýmýzý koyup sonra seni oturttum masaya sandalyeni gözlerimle çekerek .... Ýlk günkü gibi , çekinerek gözlerine bakarken garson geldi bütün saygýnlýðýyla, "Ne içersiniz efendim" dedi iki çay dedim adam bir sandalyene, bir de bana baktý sorgular gibi ben yine de geleceðinden emin "iki" dedim. sessizce.... gelmezsen çayýn soðuyacaktý !
Halit ÖZDÜZEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HALOZDUZEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.