ne kadar ateþsem o kadar yakýp kül olurum bende anka kuþu deðilim doðuyorum ama nasýl oluyorsa her seferinde biraz daha yaþlý eksik...
açýlmayacak neyi bekliyorum bu kapýda? zamana hükmüm geçmeyeli çok zaman oldu gecikiyorum bu yüzden. içim öyle kalabalýk ki... beni bir býçak kesti kanadým, hiç acýmadý. içim öyle dolu ki... gidip bir aðlama duvarý bulayým dedim kendime duvar bana aðladý.
seni gözlerinden öpüyorum beynimin kývrýmlarý arasýnda bir yerde hissede biliyorum göz kapaklarýnýn sýcaklýðýný. içimde bir yangýn var ona alkolle yürüyorum. bana bir damla su yok su, sana aþýk. ne kadar ateþsem o kadar yanýp kül olurum bende.
Cevher Çakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.